atışmaq

qarş.

1. Qarşı-qarşıya durub, bir-birinə güllə atmaq. <Mahmud:> Bəy də beş-on nökərləri ilə bir daldaya girib camaatla atışır. Ə. H.. Adamlar həmişə qorxurdular ki, bu saat <qoçular> atışacaq və arada yoldan keçən təqsirsiz adamlara güllə dəyəcək. H. S.. // Vuruşmaq (odlu silahla). Midhət . . nəinki yaxşı və məharətlə uçmağı, bəlkə düşmən təyyarələri ilə sərrast atışmağı da bacarır. Ə. Vəl..

2. Atışda, nişançılıqda yarışmaq.

3. məc. dan. Bir-birinə ağır sözlər demək, söyüşmək, dalaşmaq. Onlar bir-biri ilə bərk atışdılar. Qonşulardı – atışırlar.